Jan Willem Gorter
“I spy with my little eye something white, bright & wonderful”. Over het belang van het denken in mogelijkheden.
Door prof. dr. Jan Willem Gorter, revalidatiearts, hoogleraar kinderrevalidatiegeneeskunde
Als kinderen worden geboren met een aandoening of op jonge leeftijd een ziekte of ongeval doormaken dan kan dat leiden tot beperkingen in hun ontwikkeling. Vergeleken met leeftijdsgenootjes hebben zij, gemiddeld genomen, minder goede vooruitzichten. Uit onderzoek blijkt dat zij als jongvolwassenen kampen met hun gezondheid en belemmerd zijn in hun maatschapplijke participatie, zoals het vinden en behouden van een baan, zelfstanding wonen en het hebben van een partner.(1)
Succesvolle behandelingen op het niveau van lichaamsfuncties en structuren leiden lang niet altijd tot betere uitkomsten in participatie (2). Onderzoek wijst uit dat ontwikkeling een samenspel is van constante interacties tussen het kind en zijn of haar omgeving, en dat daarbij de aandoening zelf slechts een van de vele factoren is.(3) Nu we beter begrijpen hoe het samenspel van factoren is, is het ook tijd om na te denken over een aanpak die past in de 21e eeuw en die leidt tot een goede zorg en een betere toekomst voor kinderen met ontwikkelingsbeperkingen en hun gezinnen.
In de presentatie zal ik ingaan op het belang van denken in mogelijkheden aan de hand van zes thema’s die in de Engelse taal allen starten met de letter ‘F’: Function (Functioneren), Family (Gezin), Fitness, Fun (Plezier), Friends (Vrienden), en Future (Toekomst) (4). Deze ‘F-Words’ zijn gekoppeld aan het raamwerk van International Classification System of Functioning, Disability and Health (ICF) van de Wereld Gezondheidsorganisatie (WHO). Aan de hand van praktische voorbeelden hoop ik te laten zien dat onderzoek heeft geleid tot nieuwe inzichten die klaar zijn om te worden toegepast in de praktijk. Bij een gezinsgerichte-, ontwikkelings-, en toekomstgerichte zorg staan de mogelijkheden van het kind centraal.
