Droog studie

Speekselverlies (chronisch, hinderlijk kwijlen) komt vaak voor bij kinderen met neurologische aandoeningen zoals cerebrale parese. Bij het Radboudumc Amalia kinderziekenhuis werkt het speekselcontroleteam, een groep van verschillende zorgprofessionals, samen om de beste behandeling voor elk kind te vinden. Een van de behandelingen voor speekselverlies is glycopyrronium, een drankje dat helpt om de speekselproductie te verminderen. Glycopyrronium wordt al jarenlang gebruikt, maar is in 2019 officieel geregistreerd als behandeling voor kwijlen bij kinderen.

Tijdens de DROOG-studie is onderzoek gedaan naar het gebruik van glycopyrronium bij kinderen met speekselverlies, waarbij het ‘wanneer, waarom en hoe’ van deze behandeling centraal stond. Er is gesproken met ouders/verzorgers van 61 kinderen die het medicijn de afgelopen 10 jaar hebben gebruikt, zowel bij het  speekselcontroleteam van het Amalia kinderziekenhuis als bij andere kinderartsen in heel Nederland. Dit leverde waardevolle inzichten op over hoe lang de behandeling duurde, hoe effectief het was, welke impact het had op het dagelijks leven, en welke bijwerkingen vaak voorkwamen.

Uit de studie bleek dat glycopyrronium bij veel kinderen het kwijlen effectief verminderde, al verschilde de mate van verbetering in het dagelijks leven per kind en per situatie. Daarom is het belangrijk om kinderen en ouders te betrekken bij de keuze voor deze behandeling en het verwachte effect goed te bespreken. Bijwerkingen (bijvoorbeeld obstipatie, dikker speeksel, moeilijk tegen warmte kunnen, moeite met plassen, of anders zijn in gedrag) kwamen relatief vaak voor, maar pasten allemaal bij het werkingsmechanisme van het medicijn. Goede voorlichting over op welke bijwerkingen gelet kan worden en hoe hiermee om kan worden gegaan is van belang.

Glycopyrronium werd vaak gebruikt als eerste behandeling, maar ook als tijdelijke oplossing tot een volgende behandeling of als eerdere ingrepen niet voldoende effect hadden. Veel kinderen gebruikten het medicijn langdurig, vaak langer dan 6 maanden of zelfs meer dan een jaar. Dat leek goed getolereerd te worden, zolang in de gaten gehouden werd of er in de loop van de tijd veranderingen optreden in het effect of de bijwerkingen.

Het wetenschappelijke artikel over de DROOG-studie is recent gepubliceerd in het tijdschrift van de Europese Vereniging voor Kinderneurologie. Het is openbaar beschikbaar en te lezen via: https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S109037982400062X

Bijdrage JKF Kinderfonds samen met Kinderrevalidatiefonds Adriaanstichting € 50.000

Foto: © Radboudumc